Best wel vaak heb ik de bruine kiekendief dit jaar al vastgelegd. Al zie je hem niet zo veel als de buizerd. Maar zo dichtbij als vanavond ... nee, dat nog nooit. En waarschijnlijk ook een unieke gelegenheid, die niet vaak meer voor zal komen.
Ik probeerde in de stevige wind en een beetje miezerige regen een vliegende zwarte stern vast te leggen, wat niet mee viel. Toen zag ik hem komen, worstelend tegen de wind in en zich weer even mee laten drijven. En ineens was hij dichtbij. Zo dichtbij, ik schat zo'n vijf tot zeven meter, dat mijn camera te ver was ingezoomd en die foto's mislukt zijn. Maar even goed nog een aantal van redelijk dichtbij kunnen schieten, zelfs toen de zwarte stern achter hem aan zat.
Maar helaas waren de foto's allemaal donker, door het grijze weer, maar ook door de sluitertijd die dan hoog moet zijn, wil je een vliegende vogel kunnen vangen. De foto's zijn dus wel gemanipuleerd en opgelicht, en daarom ook een beetje vaag en niet kleurecht.
Maar wat een magnifiek beest, met zijn brede vleugels en zijn scherpe, turende blik. En wat een ervaring weer, zo dichtbij, zo oog in oog ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten