vanuit
een dal
vol mist en regen
tot de boorden
vol van duisternis
ja
vanuit
een heel
diep donker
schaduwdal
verlang ik
net zo diep
en dominant
naar al wat
verder is
dan ik
kan zien
of voelen
en ervaren
gevangen
en gedreven
door verlangen
naar het licht
de verte
het leven
en de liefde
trek ik
mij terug
uit al het aards
gedruis
ontworstel
mij koppig en
hardnekkig
aan geld
en goed en
drukdoenerij
ja
aan
al wat
tastbaar is
en dus van
voorbij
gaande
aard
ik
laaf mij
aan de stilte
en de rust
en zoek
verwoed
naar woorden
van betekenis
gedreven
reik ik
graaf ik
jaag ik
tastend
in den blinde
in de verte
de horizon
voorbij
naar
wat op
lucht en leegte
lijkt maar
wat juist
adem geeft
en moed
om door
te gaan
ik droom
ik peins
ik voel
ik weet
ja ik geloof
met hart
en ziel
in meer
en diep
en verder
in echt en beter
maar nu nog
wel onzichtbaar
onvervulde beloftes
een toekomst
vol betekenis
een wazige
spiegel
en
tot dan
zwijg ik
vol hoop
voed in geloof
verwachtingen
verhef reikhalzend
mijn hoofd omhoog
en voel het kloppen
van mijn hart
voor later
of neurie
zacht maar
zeer intens
mijn eigen
onvoltooide
psalm
hoe langer
hoe verder
hoe zwarter
de nacht
hoe meer
en intenser
dan ik zelf
had gedacht
verwacht ik
hardnekkig
het licht
van morgen
en steek
vuurtjes
van hoop
aan en diep
verlangen
stil
mijn ziel
wees stil
en wacht
wees geduldig
en bid zonder
woorden
de hemel
aan stukken
de toekomst
dichtbij
God
o God
hoe lang nog
wanneer
o wanneer
en hoe dan
en wat als
in de verte
in de diepte
in het donker
van de nacht
vind mijn
ontembare dorst
de hoop
terug op
morgen
gloria
gloria
in profundis
Wat mooi verwoord.
BeantwoordenVerwijderenwauw
BeantwoordenVerwijderen