tussen
scherven
van gebroken
woorden
voorbij
de laatste restjes
klatergoud
in het soms
te diepe dal
van pijn
in het duister
van hardnekkig
zwijgen
dwars door
haperende liefde
heen
aan
het einde
van al weer
een jaar voorbij
klinkt
in het holst
van de nacht
de melodie
van een heel
nieuw lied
zacht
en open
en zo kwetsbaar
ritselt toch
het leven
verder
eerlijk
sprokkelt
een nieuw jaar
verse dagen
open kansen
steeds opnieuw
genadetijd
teder
klein
onooglijk
breekt
het licht
door van
de hoop
rijpt er
uitzicht
toekomst
zegen
later
elke morgen
rijgt als
nieuwe rijkdom
kans op liefde
aan elkaar
zo maar
ongemerkt
onzichtbaar
gaat een lopend
vuurtje
branden
wordt
de wereld
wonderlijk
mooier
voor wie
er van
weten
wil
Mooi verwoord. Hier spreekt hoop uit!
BeantwoordenVerwijderenErg mooi!
BeantwoordenVerwijderen