maandag 31 augustus 2015
zondag 30 augustus 2015
Laten we zwijgen
Kom.
Laten we gaan.
Laten we lopen.
Laten we even.
Gewoon.
Naar buiten.
Naar verder.
Naar alleen.
Naar leegte.
Naar rust.
Kom.
Laten we dan stoppen.
Laten we stil blijven staan.
Uiteindelijk.
Gegaan om te komen.
Tot zomaar.
Hier.
Ergens.
Alleen.
Kom.
Laten we zwijgen.
Onder een open hemel.
Voor de horizon zal wijken.
Naar morgen en verder.
Naar later.
Naar voorbij.
Kom.
Nu.
Helemaal.
Alleen.
Overal.
Open.
Totaal.
Kom.
Laten we los laten.
Wat ons vasthoudt.
Wat ons vult.
Wat ons beknelt.
Wat ons bezielt.
Wat ons verontrusten mag.
Alles wat bindt.
Aan verleden.
Aan toekomst.
Aan tijd.
Laten we gaan.
Laten we lopen.
Laten we even.
Gewoon.
Naar buiten.
Naar verder.
Naar alleen.
Naar leegte.
Naar rust.
Kom.
Laten we dan stoppen.
Laten we stil blijven staan.
Uiteindelijk.
Gegaan om te komen.
Tot zomaar.
Hier.
Ergens.
Alleen.
Kom.
Laten we zwijgen.
Onder een open hemel.
Voor de horizon zal wijken.
Naar morgen en verder.
Naar later.
Naar voorbij.
Kom.
Nu.
Helemaal.
Alleen.
Overal.
Open.
Totaal.
Kom.
Laten we los laten.
Wat ons vasthoudt.
Wat ons vult.
Wat ons beknelt.
Wat ons bezielt.
Wat ons verontrusten mag.
Alles wat bindt.
Aan verleden.
Aan toekomst.
Aan tijd.
zaterdag 29 augustus 2015
vrijdag 28 augustus 2015
donderdag 27 augustus 2015
woensdag 26 augustus 2015
maandag 24 augustus 2015
Tussen de buien en het licht
je zag
de buien
groeien
de regen
in slierten
al gaan
na de ontlading
van een tiental
minuten
forse buien
de kleuren
intens
aan de hemelboog
als belofte
en die werd
ook direct
ingewisseld
het licht
het wonderlijk
spel van het licht
met de wolken
boven
de horizon
het werd
een bijzonder
treffen
een verward
kluwen
van kleuren
en de zon
die speelde
over het landschap
en strooide
met lieflijk licht
en ik
mocht er
ademloos
getuige
van zijn
delen
in het geheel
de andere kant
van het mysterie
dat leven
heet
